Os seus cadros constitúen unha bela homenaxe ao cinema, denominado arte do século XX. A relación entre o cinema e a pintura, fillos da imaxe, é natural, fluída na obra que se expón na Casa de Galicia en Madrid. Así o presenta Javier Pérez-Castela, prologuista do catálogo da exposición. 

Santiago López Amado é un apaixonado da gran pantalla; de feito acode todas as semanas, polo menos unha vez ás salas e rende tributo aos actores e ás películas. Grandes títulos como Grease, Quenlla, Superman ou Tarzán aparecen na súa mostra enriquecidos polo artista.

Pero non se trata dunha mimética translación ao lenzo do correlato cinematográfico. Pola contra, hai unha interesantísima labor compositiva onde se mesturan elementos diversos (pequenos debuxos, interpolacións de figuras correspondentes a outros ámbitos...) que realzan o conxunto. O cómic ou, mellor devandito, os personaxes que poboaron as viñetas maniféstanse neste destacado ámbito. Donald, Mickey, Tintín, Haddock... Todos revoltos, como a vida.

Cada un dos seus cadros caracterízanse por unha pincelada ben definida, o acertado uso da cor e unha maxistral composición.

NOTA: As  exposicións da Casa de Galicia poden estar temporalmente pechadas ao público cando nas súas salas están a ter lugar outros eventos que forman parte da súa programación de actos.