Co aforo case completo segundo o último protocolo marcado pola situación actual do covid, presentouse onte, 27 de outubro de 2021, na Casa de Galicia en Madrid, a novela Insolación, da coruñesa Emilia Pardo Bazán, publicada polo Grupo Editorial Sial Pigmalión. O libro incorpora o centenar de ilustracións orixinais de José Cuchy, o que a fai especialmente atractivo ao reflectirse nelas o Madrid da época á maneira dun cómic complementario da acción, unha historia de amor entre unha galega e un andaluz que transcorre na capital de España en 1889.

A edición, máis un estudo introdutorio, correu a cargo de Miguel Losada, escritor, presidente da aula de Estudos Galegos do Ateneo de Madrid, quen interveu no acto de presentación xunto ao presidente do Grupo Editorial Sial Pigmalión, escritor e poeta, Basilio Rodríguez Cañada; e Antonio Chazarra, profesor de Filosofía e membro da comisión do Ateneo de Madrid para o centenario de Emilia Pardo Bazán.  

O acto contou cunhas palabras de benvida do coordinador de actividades da Delegación da Xunta, Ramón Jiménez, quen enmarcou a presentación dentro dos actos de homenaxe á insigne escritora galega que se sucederon durante este ano 2021 con ocasión do seu centenario, como o celebrado nesta mesma Casa en abril, unha das mesas redondas organizada polo Concello de Madrid e Cásaa-Museo Emilia Pardo Bazán da Coruña, á que asistiron entre outras personalidades o presidente da Xunta e o alcalde da capital; ou o que tivo lugar en maio no Ateneo, institución da que foi a primeira muller admitida como socia de número. Jiménez eloxiou esta bellísima e especial edición de Insolación, e definiu a Emilia Pardo Bazán como “escritora cume da literatura galega e española, introductora do naturalismo en España”, e estableceu similitudes entre a súa obra máis típica e estimada, Os Pazos de Ulloa, rebosante de violencia e sensualidade, feudalismo e barbarie, cidade e campo, con Cumes borrascosas, de Emily Brontë, na que se respira, ao seu xuízo, dixo “unha tensión, mesmo violencia, similar. Dúas novelas cumes da literatura, ben borrascosas ambas”.

En canto a Insolación, que pertence ao fin do seu período naturalista, xunto a Morriña, tamén de 1889, representa de maneira inmellorable o carácter transgresor da súa autora, que foi unha adiantada á súa época ao expoñer no argumento desta obra comportamentos de reivindicación da sexualidade da muller e da súa autonomía absolutamente revolucionarios. O destino da protagonista, Asís, difire completamente do doutras heroínas famosas da Literatura Universal, como Ana Ozores, de Rexéntaa, Ana Karenina ou Madame Bovary. É aquí onde se aprecia como Emilia Pardo Bazán é unha pioneira do feminismo en España, un feminismo resolto e inequívoco, pero non hostil a ninguén, só hostil á inxustiza e a quen se aproveitaba desta.